விசாலி வீட்டுக்குள் வந்ததும் ஹாலில் சூட்கேஸ் இத்யாதிகள் இருந்தன.

அப்பா வந்தார்.

"அப்பா! யார் ஊருக்குப் போறாங்க?"

"எங்கிட்ட எதையும் சொல்லலைமா! சொல்லவும் மாட்டாங்க! உங்கண்ணன் வந்தாச்சு! கேட்டுக்கோ!"

அண்ணன் வெளியே வந்தான்.

"ராஜி! இன்னமுமா நீ புறப்படலை?"

"வந்துகிட்டே இருக்கேன்!"

விசாலியிடம் வந்தான். "நாலு நாளைக்கு பெங்களூர், மைசூர் போயிட்டு வரலாம்னு கிளம்பியிருக்கோம் விசாலி!"

குழந்தை உஷா ஓடி வந்தது.

"அத்தே! நீ ஏன் வரலை?"

அப்பா அருகில் வந்தார். ஏற இறங்கப் பார்த்தார்.

"அத்தையை யாரும் கூப்பிடலைடா! அப்புறம் எப்படி வருவா?"

சண்முகத்தின் முகம் இருண்டது.

ராஜி வேகமாக வெளியே வந்தாள்.

"அவ வந்துட்டா, யார் உங்களைப் பாத்துக்கறது?"

"தேங்க்யூ மா! என் மேல உள்ள கரிசனம் காரணமா, விசாலியைக் கூட்டிட்டுப் போக வேண்டாம்னு வச்சிட்டீங்க! இல்லையா?"

"அப்பா! இப்படி வாங்க!"

"இரும்மா! பேசும் போது தடுக்காதே விசாலி. உழைக்கறது நீ! மத்தவங்களுக்கு உல்லாசம்! இந்த அநியாயத்தை என்னால தாங்கிக்க முடியல விசாலி!"

ராஜி நெருங்கினாள்.

"நாங்களும் ஊரைச் சுத்தப் போகலை! பெங்களூர்ல என் அக்கா வீடு இருக்கு. விசாலி அங்கே வந்து தங்குவாளா? சரி, அப்படியே நாங்க வெளியூர் போயிட்டாலும் என்ன தப்பு?"

"நீ என்ன செஞ்சாலும் தப்பில்லை தாயே! நான் இந்த வீட்ல ஊமையா இருக்கணும். விசாலி கழுத்துல ஒரு தாலி ஏறிட்டா, நான் போயிடுவேன்! புட்டபர்த்திக்கு போய் என் காலம் முடியறவரைக்கும் சேவைல இறங்கிடுவேன்!"

"ச்சே! ஆசையா ஒரு இடத்துக்கு புறப்படக்கூடாது! சண்டை போட்டு, மூட் அவுட் பண்ணித்தான் அனுப்பு வாங்க! வந்தவ வாழக்கூடாதுனு நினைக்கறதுதான் தன் மகளை வாழ விடாம தடுக்குது!"

"என்னம்மா சொன்ன? என் மகளை உன் சாபம் வாழவிடாம தடுக்குதா?"

"அப்பா! தயவு செஞ்சு உள்ளே வாங்களேன்!"

அண்ணி ஆரம்பித்துவிட்டாள்!

"போதும்! நான் போகலை! இத்தனை சாபத்தை வாரிக் கொட்டிட்டுப் போனா...? பயணம் நல்ல படியா முடியணுமே!"

விசாலி, அப்பாவை உள்ளே அழைத்துப் போய்விட்டாள்.

"போதும்பா! பேசாதீங்க!"

"எப்படீம்மா பேசாம இருக்கறது? உனக்கு ஆசைகளே இல்லையா? நீ துறவியா?"

"அப்பா! நீங்க என்ன பேசினாலும், அதுல நூறு சதவீதம் நியாயம் இருந் தாலும், கெட்ட பேர் நமக்குத்தான்பா!"

"அப்படீன்னா, இதுங்களுக்காக காலம் முழுக்க நீ உழைச்சுக் கொட்டு வியா? உனக்கொரு வாழ்க்கையே இல்லையா?"

"விடுங்க! அவங்க போகட்டும். நாம அப்புறமா பேசிக்கலாம்!"

அப்பாவை அடக்கிவிட்டு வர, எதிரே ராஜி வந்தாள்.

"நீயும் புறப்படு விசாலி!"

"வேண்டாம் அண்ணி! எனக்கு லீவு இல்லை! பேங்க்ல ஏகப்பட்ட வேலை கள். நீங்க புறப்படுங்க! சந்தோஷமாப் போயிட்டு வாங்க!"

சண்முகம் அருகில் வந்தான்.

"ரயிலுக்கு நேரமாச்சு ராஜி!"

குழந்தை அத்தையைக் கட்டிக் கொண்டது!

"எந்த கலாட்டாவும் பண்ணாம, அம்மாகூட சமத்தா இருக்கணும்டா குட்டி!"

"சரி அத்தே!"

அவர்கள் போய்விட்டார்கள்.

அப்பா கூடத்துக்கு வந்தார்.

"பாத்தியா? உள்ளே வந்து எங்கிட்ட ஒரு வார்த்தை சொல்லிக்கக்கூட இல்லை!"

"விடுங்கப்பா! பெரிசு பண்ணாதீங்க!"

"விசாலி! இப்படி ஒக்காரம்மா!"

அருகில் வந்து உட்கார்ந்தாள்.

"என்னப்பா?"

"நான் சொல்றேன்னு கோவப் படாதே! ஏற்கனவே சொன்னதுதான்!"

Sign up now to get the most out of Books2Read

Discover something great at Books2Read.

Thanks for signing up for Books2Read notifications!