Een Daddy voor Daphne

Een Daddy voor Daphne

Karen Nappa

Rottie Books LLC

Gepubliceerd door Rottie Books LLC

Een Tennessee Organisatie

Copyright ©2024 Karen Nappa

Alle rechten zijn voorbehouden.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. deborah@rottiebooks.com.

Dit boek is fictie. Namen, plaatsen, locaties en gebeurtenissen zijn ofwel een ontsponnen in de verbeelding van de auteur of worden fictief gebruikt. Elke gelijkenis met werkelijke personen, plaatsen en gebeurtenissen is puur toeval.

Vertaald door Karen Nappa

Contents

Een Daddyvoor Daphne

Over Een Daddy voor Daphne

Toewijding

Erkenning

Thorns & Roses afspeellijst

Waarschuwing

1.Hoofdstuk Een

2.Hoofdstuk Twee

3.Hoofdstuk Drie

4.Hoofdstuk Vier

5.Hoofdstuk Vijf

6.Hoofdstuk Zes

7.Hoofdstuk Zeven

8.Hoofdstuk Acht

9.Hoofdstuk Negen

10.Hoofdstuk Tien

11.Hoofdstuk Elf

12.Hoofdstuk Twaalf

13.Hoofdstuk Dertien

14.Hoofdstuk Veertien

15.Hoofdstuk Vijftien

16.Hoofdstuk Zestien

17.Hoofdstuk Zeventien

18.Hoofdstuk Achttien

19.Hoofdstuk Negentien

20.Hoofdstuk Twintig

21.Epiloog

Over de auteur

Ook vertaald door Karen Nappa

Over de Uitgever

Een Daddyvoor Daphne

Vijf vrienden. Allemaal first responders. Allemaal staan ze op het punt de uitdaging van hun leven aan te gaan.

We houden allemaal van uniformen, toch? Gecertificeerde chick magnets!

Als we aan een uniform denken, zien we een politieagent, een militair - het sterke verdedigerstype. Maak je geen zorgen, die krijg je ook. Maar helden worden niet gedefinieerd door hun beroep, ze worden gedefinieerd door hun ruggengraat. Deze serie gaat niet alleen over personen in opvallende kleding. Dit zijn Doms in Uniform!

first responder (zelfstandig naamwoord)

Een persoon (zoals een politieagent of een hulpverlener) die tot de verantwoordelijken behoort om onmiddellijk naar de plaats van een ongeval of noodgeval te gaan om hulp te bieden. ¹

De term first responder omvat een brandweerman, ordehandhaver, paramedicus, hulpverlener of andere persoon (inclusief een werknemer van een wettelijk georganiseerde en erkende vrijwilligersorganisatie, al dan niet tegen betaling) die tijdens de uitoefening van zijn of haar professionele taken reageert op brand, medische noodsituaties, noodsituaties met gevaarlijke stoffen of andere soortgelijke noodsituaties. ²

1. https://www.merriam-webster.com/dictionary/first%20responder

2. https://www.law.cornell.edu/definitions/uscode.php?width=840&height=800&iframe=true&def_id=34-USC-1467705710-1237373853&term_occur=999&term_src=title:34:subtitle:I:chapter:101:subchapter:XXXVIII:section:10705

Over Een Daddy voor Daphne

Het redden van het meisje met de grote, grijze ogen is gewoon een werkdag voor Cole Blaese.

Maar nu kan hij die ogen niet meer uit zijn gedachten krijgen. En als hij hoort dat haar bijna-doodervaring niet haar eigen schuld was, zweert hij haar te beschermen totdat de echte dreiging is geëlimineerd.

Zijn fascinatie voor haar neemt alleen maar toe als hij haar over zijn knie krijgt, waarbij haar prachtige lichaam praktisch smeekt om meer van zijn strenge dominantie. Verborgen van de wereld lijkt het alsof de twee alles in elkaar hebben wat ze ooit nodig zouden kunnen hebben.

Maar het duurt niet lang voordat hun perfecte bubbel barst en Daphne's leven weer op het spel staat. Als Cole geen manier kan vinden om voorbij zijn eigen twijfels te komen, zal hij haar verliezen –

voor altijd!

Toewijding

Voor Jasper.

Geestelijke gezondheid is niet vanzelfsprekend en voor sommigen is het leven te donker.

Rust in vrede, mijn jonge vriend.

Voor iedereen die worstelt.

Je bent niet alleen. Alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft, reik uit.

Erkenning

Toen ik Curbing Celine schreef als onderdeel van de A Season for Love Anthology, wilde ik niet dat het zich in Kansas City zou afspelen. Cherise Sinclair's boek A Dom's Dungeon en haar Wild Hunt Legacy series inspireerden me om Seattle mijn plaats te maken, vooral toen ze me toestemming gaf om BDSM Club Chains te gebruiken.

Als je A Dom's Dungeon of een ander boek van Cherise Sinclair nog niet hebt gelezen, dan kan ik haar verhalen van harte aanbevelen.

Doms in Uniform speelt zich ook af in Seattle en als je Curbing Celine hebt gelezen, zul je namen en gebeurtenissen herkennen, maar je hoeft dat verhaal niet te lezen om van de Doms in Uniform-serie te kunnen genieten.

Als je wilt beginnen met Curbing Celine, kun je je aanmelden voor mijn nieuwsbrief en. https://storyoriginapp.com/giveaways/7ac722a8-f69f-11ec-bedc-cfcbaa3e8613

Omdat dit een nieuwe serie is en ik de wereld van Cherise Sinclair niet wil binnendringen, heeft Seattle nu een andere club, Thorns & Roses. Ik hoop dat je het net zo geweldig vindt als Chains!

Ik wil nogmaals mijn beta-team Cécile en JT bedanken. Jullie zijn een kritisch team en een groep cheerleaders in één en ik hou van jullie!

Thorns & Roses afspeellijst

Only Love Can Hurt Like This by Paloma Faith

Nothing's Sacred by London After Midnight

What Would Happen by Meredith Brooks

Sweet Dreams by Eurythmics

Habanera (from the Carmen opera) by Bizet

Tainted Love by Stella Starlight Trio

Whisper by Evanescence

I Gotta Feeling by The Black Eyed Peas

Waarschuwing

Dit is een roman en niet bedoeld als een handleiding voor BDSM-praktijken.

BDSM-spel moet altijd veilig zijn. Ik wil ook veilige seks promoten. Als mensen in mijn boeken geslachtsgemeenschap hebben zonder condoom, zijn ze getest en hebben ze het gehad over voorbehoedsmiddelen of zwangerschap (of dat nu expliciet in het boek staat of niet).

Ik probeer zo dicht mogelijk bij de waarheid te blijven, maar houd er rekening mee dat boekromantiek veel sneller gaat dan romantiek in het echte leven.

Hoofdstuk Een

Met een tevreden zucht strekte Cole Blaese zijn lange benen, leunde achterover in de leren stoel en liet de vertrouwde geluiden van paddels, gesels, vlees dat vlees raakte en gekreun van de dungeon beneden over zich heen komen. De vrijdagavonden bij Thorns & Roses waren geweldig.

Hij had lang en vast geslapen na zijn 24-uurs dienst als hulpverlener, maar na een douche en een magnetronmaaltijd was hij klaar voor een avondje rondhangen met zijn vrienden in zijn favoriete BDSM-club in Seattle.

Zonder zijn hoofd te bewegen luisterde hij naar twee van zijn beste vrienden die praatten over thema-avonden en keek hij achteloos naar twee passerende subs. De langere blondine, gekleed in een prachtig korset, wierp hem vanonder haar wimpers een flirterige blik toe en hij gaf haar een verstrooide grijns. Haar pas haperde, maar toen Cole het oogcontact verbrak en naar voren leunde om zijn bierflesje te pakken, liep ze verder naar de bar. Haar vriendin giechelde nerveus en staarde over haar schouder naar hun groep.

Holden Montgomery snoof. Hoe is het mogelijk dat je alleen maar hoeft te glimlachen en de subs zijn bereid om aan je voeten te knielen? Wij, nederige Doms, moeten werken voor elke scène en ze smeken allemaal om jouw aandacht.

Echt niet. Cole haalde afwijzend zijn schouders op, zette de fles aan zijn lippen en hield zijn hoofd achterover. Terwijl het koele, licht bittere bier door zijn keel gleed en de mezzosopraan van Paloma Faith zijn oren streelde, relaxten zijn gespannen schouderspieren.

Vandaag was de dienst zwaarder geweest dan normaal. Op normale dagen hield hij van zijn werk: levens redden, pijn en stress verlichten. Zelfs de gruwelijke beelden en de dood deden hem niets. Hij was niet gevoelloos, hij was gewoon een realist. Hoewel hij empathie had voor de slachtoffers en hun families, kon hij mensen tenminste een kans op herstel geven. Wat hem wel stoorde waren de gevallen van verwaarlozing, vooral als het om ouderen en jongeren ging.

Zijn laatste oproep was naar een van de achterbuurten geweest, waar ze een ernstig uitgedroogde peuter hadden gevonden. De ouders van de driejarige waren allebei aanwezig en te stoned of gewoon te onvoorzichtig om zich er iets van aan te trekken, of op te merken hoe slecht het kleine meisje eraan toe was.

Plaag hem niet zo, zei Melissa Sosa. De ER-dokter was de enige vrouw in hun vriendengroep en eentje om rekening mee te houden, zowel binnen Thorns & Roses, de BDSM-club die ze frequenteerden, als daarbuiten. Niemand van ons mag klagen over de aandacht van de subs, en Cole oogt vandaag bijzonder gespannen.

Cole kantelde zijn fles in haar richting in een symbolische groet. Goed gezien.

Haar linker wenkbrauw gleed omhoog in een stille, wil je praten?

Bijna net zo onmerkbaar bewoog hij zijn hoofd van links naar rechts. Nee!

Ze leunde naar achteren in haar stoel en liet het rusten.

En dit was waarom Cole zo graag met deze groep omging. Vandaag misten ze Kevin Santana, die als 112-centralist werkte, en rechercheur Ethan Stephenson, die al was vertrokken voordat Cole arriveerde omdat hij morgen een vroege dienst had.

Je kunt niet ontkennen dat hij waanzinnig populair is bij de vrouwen in deze club. Holden streek over zijn bebaarde kaak. Als brandweercommandant was hij op werkdagen gladgeschoren, omdat gezichtshaar de afdichting tussen het gezicht van de brandweerman en zijn ademluchttoestel zou verstoren. Als Holden geen dienst had, scheerde hij zich niet.

Terwijl Melissa en Holden hun vriendelijke gekibbel voortzetten, genoot Cole van zijn bier en luisterde. In zekere zin had Holden gelijk. Terwijl Cole op de ware wachtte, vond hij het niet erg om het vrouwelijke schoon uit te proberen, en de vrouwen kwamen altijd terug voor een tweede of derde keer. Maar Cole hield afstand.

Bewegingen in zijn ooghoek haalden hem uit het gesprek. Geknield op een beleefde afstand, hoofd naar beneden, wachtte een van de vrijgezelle subs van de club tot de groep haar aanwezigheid zou erkennen. Cole negeerde het gesnater van Holden en richtte zich tot de lange vrouw in een heel schattig roze mini-jurkje. Ja, Belinda?

Meester Cole, kan ik u op een of andere manier van dienst zijn?

Cole dacht na. Belinda werd beschouwd als een lichtgewicht. Ze hield van minimale pijn, wilde geen diepere band en was ook niet geïnteresseerd in echte onderwerping. Ze hield echter wel van seks. Niet iemand met wie Cole een relatie wilde, maar hij kon vanavond wel met haar spelen. Dat kon geen kwaad.

Natuurlijk, schat. Hij stond op uit de leren fauteuil en knikte naar zijn vrienden. Tot straks.

Niet straks. Holden gooide de rest van zijn whisky achterover en stond ook op. Ik hou het voor gezien. Ik heb morgen een vroege dienst.

Ik blijf hier nog wel even, bevestigde Melissa, Misschien haal ik ook nog wel een subbie binnen. Ze gaf Cole en Belinda een schijnheilige blik. Doe niets wat ik niet zou doen.

Haar opmerking deed Cole grijnzen. Ik doe geen beloftes.

Zwijgend wachtend met een geduld dat voortkwam uit persoonlijkheid en training, tikte Cole met zijn vingers tegen zijn dij op de maat van de beat van London After Midnight die van de dansvloer klonk en keek toe hoe Belinda sierlijk uit haar geknielde positie opstond. Ze was een mooie vrouw met sterke kuiten en een mooie hartvormige kont. Ze had ook een gelijkmatig temperament en een rustige aard, wat Cole wel kon waarderen. Na zijn stressvolle baan en dagelijkse omgang met levensbedreigende situaties wilde hij geen drama in zijn vrije tijd.

Cole glimlachte en pakte zijn tas op. Volg me, schat. Blijf een stap achter, maar wel zo dat ik je kan zien. Op weg naar de kerker ondervroeg Cole Belinda over haar wensen en behoeften en besprak hij haar grenzen. Zoals hij al vermoedde, wilde ze een lichte scène, geen blijvende sporen en was ze vooral gefocust op de seks. Terwijl hij zijn vragen stelde en probeerde zijn lichaam ervan te overtuigen dat Belinda precies de vrouw was die hij wilde, verbaasde Cole zich over de levenloze reactie van zijn lichaam op de schaars geklede vrouw die hem volgde als een gehoorzame puppy. Toen hij andere subs passeerde, probeerde Cole hun smeulende gelaatsuitdrukkingen en neergeslagen blikken te negeren.

Misschien lult Holden niet uit zijn nek.

Cole stopte bij een beschikbaar Andreaskruis in de gemeenschappelijke ruimte. Belinda was een exhibitionist en genoot van het gestaar van de andere leden. Hoewel het Cole zelf niet kon schelen als mensen keken, gaf hij meestal de voorkeur aan de privékamers omdat hij die intiemer vond. Hij gaf een onderdanige echter altijd wat ze nodig had, en voor Belinda was dat om te kunnen pronken met haar lichaam.

Dus dat zou Cole vanavond voor haar doen.

Kleed je uit en ga in de presenteerpositie voor het kruis staan. Ken je de houding?

Benen op schouderbreedte uit elkaar en mijn handen achter mijn nek met de vingers ineengestrengeld?

Dat is juist. Cole ging op één knie zitten en nam zijn tijd om zijn tas door te spitten. Vanuit ooghoek zag hij dat mensen zich stilletjes rond de scène verzamelden.

Perfect voor een exhibitionist als Belinda.

Hij stond op met zijn zachtste flogger en een stel pols- en enkelboeien in zijn handen en beoordeelde de sub. Ze stond in de perfecte positie, haar tepels waren hard en staken schaamteloos