"மாப்பிள்ளை! என்ன சொல்றீங்க. இப்பவே கிளம்பனுமா. ஒரு ரெண்டு நாள் இருந்து சடங்கு சம்பிரதாயங்களை முடிச்சிட்டு மீனாட்சி அம்மன் கோவிலுக்குப் போய் ஒரு அர்ச்சனை பண்ணிட்டுக் கிளம்பலாமே. மீனாட்சி அம்மன் கோவில்ன்னா தாமரைக்கும் ரொம்ப இஷ்டம். வாரந்தோறும் வெள்ளிக்கிழமை போயிடுவோம். பொற்றாமரைக் குளத்து படிக்கட்டுல உட்கார்ந்தா நேரம் போறதே தெரியாம உட்காருவா. அருமையான இடம் மாப்பிள்ளை. நீங்க கண்டிப்பா பார்க்கணும்." பேசிக்கொண்டே போன மீனாட்சிசுந்தரத்தை மேலும் கீழுமாய் பார்த்தான் சூர்யபிரகாஷ்.

காலையில் உயிருக்குப் போராடியவர் என்று கற்பூரம் அடித்தால்கூட நம்ப முடியாது. அத்தனை இயல்பாய் உற்சாகமாய் இருந்தார். எப்பேர்ப்பட்ட நடிப்பு? மூச்சு விட முடியாமல் தவிக்கையில் தன் உடல்கூட பதறிப் போனதே. இப்போது எத்தனை உற்சாகம். கோபம் தலைக்கேற வாயைத் திறந்தால் நிச்சயம் மரியாதையின்றி பேசி விடுவோம் என்று தெரிந்து வாயை திறக்கவேயில்லை. தாயைப் பார்த்து முறைத்தான்.

"தோ பாருப்பா! எல்லாம் நல்லபடியா முடிஞ்சது. ஒரு ரெண்டு நாள் இருந்துட்டுத்தான் போயேன். அங்குள்ள வேலைகளைப் பிரபு தாஸ் பார்த்துக் கொள்வான். அவசியம் என்றால் போனில் பேசிக்கொள். நாங்களும் நாளை மறுநாள் கிளம்பலாம் என்றிருக்கிறோம். எங்களையும் வழியனுப்பிவிட்டுப் போகலாம். இன்று நல்ல நாள். இன்று இரவே..."

"அம்மா ஆஆ ஸ்டாப் இட். இன்னும் பதினைந்து நிமிடத்தில் நான் கிளம்ப வேண்டும். அவளும் வருவதாக இருந்தால் வரட்டும். இல்லை இங்கேயே உங்களுடன் இருக்கட்டும். நான் கிளம்பறேன்" - எழுந்தான்.

"டேய்! சொன்னாக் கேளுடா. இப்பவே இருட்டிப் போச்சு. நீ கார்லயே போகலாம்னு சொல்ற. நைட் ட்ரைவிங் வேணாம்ப்பா. ஏற்கனவே கல்யாண அலைச்சல் அது இதுன்னு ரெண்டு நாளா நீ சரியாவே தூங்கல. கொஞ்சம் கண் அசந்தாலும் போச்சு. ரிஸ்க் வேண்டாம். இன்னிக்கு மட்டுமாவது தங்கிட்டுப் போப்பா" - என்றார் ராஜசேகரன்.

"இன்னும் டென் மினிஸ்ட்தான் இருக்கு. நான் கார்ல வெயிட் பண்றேன். சரியா பத்தே நிமிஷம். யார் வந்தாலும் வராவிட்டாலும் நான் கிளம்பிவிடுவேன்" - மேற்கொண்டு நில்லாமல் விடுவிடுவென வெளியேறி கார் கதவைத் திறந்து ஏறி படீரென அறைந்து சாத்தினான்.

Sign up now to get the most out of Books2Read

Discover something great at Books2Read.

Thanks for signing up for Books2Read notifications!