அடுத்த நாளே மது வந்துவிட்டான். வரும்போதே பசி என்று பறந்து கொண்டு வந்து மாப்பிள்ளைக்குப் பிடிக்கும் என கோமதி சுட்டுக் கொடுத்த குழி பணியாரத்தில் இருபதை உள்ளே இறக்கி ஏசியை போட்டு பெட்ரூமில் மல்லாந்தான்.

குழந்தை அவன் மேல் ஏறி குதிக்க,

"அகிலா! எனக்கு ரெஸ்ட் எடுக்கணும்! இவளைக் கொண்டு போய் உங்கப்பாகிட்ட விடு!"

"என்னங்க! குழந்தையை பார்க்க நீங்க வர்றதே வாரத்துல ஒரு தடவை!"

"எனக்கு முடியலை! கொண்டு போ!"

அகிலா எடுத்துப் போய் அம்மாவிடம் விட்டு "அவருக்கு தலைவலி தாங்கலை! இவ தொந்தரவு பண்றா! பிடிம்மா!"

அவள் உள்ளே போய்விட,

வசீகரன் வீட்டுக்குள் வந்தான்!

"ஓவரா தின்னா ஒடம்பு முழுக்க வலிக்கத்தான் செய்யும்!"

"வசி! குழிப்பணியாரம்-தரவா!"

"இருக்கா!"

"ஏண்டா இப்படி கேக்கற?"

"உன் மாப்ளை உயிரு கிழிய திண்ணிருப்பாரே!"

"வேண்டாம் வசி! அவர் காதுல விழப்போகுது! மறுபடியும், பிரச்சினை ஆகும்!"

"மன்னிப்பு கேக்க நீங்க ரெண்டு பேரும் இருக்கீங்களே!"

"என்னடா பேசற?" அப்பா குரல் உயர,

"அப்பா! எங்கிட்ட மட்டும்தான் உங்களால கோவப்பட முடியும், மாப்ளை மகனுக்கு சமம்! நானும் ஒப்புக்கறேன்! அதை நீங்களும் புரிஞ்சுக்கணும்! வந்த வரும் உணரணும்! நாம மாப்ளைக்கு நிறைய மரியாதை தரணும்! ஆனா நம்ம தோள்ள ஏறி அவங்க சவாரி செய்ய நினைச்சா, அனுமதிக்கக் கூடாது! ஒவ்வொரு மாப்ளைக்கும் பாசமும் இருக்கணும்! நாம ஆட்டம் போட்டா, இந்த வீட்ல செல்லாதுனு பயமும் இருக்கணும்! அப்பத்தான் உறவுல கசப்பு ஒரு நாளும் வராது!"

அகிலா வெளிப்பட்டாள்

"வசி! அவர் உன்னைக் கூப்பிடறார்!"

"எதுக்கு?"

"கூப்பிட்டா போயேண்டா!"

"அம்மா எனக்கு லேப்டாப்ல வேலை இருக்கு! நான் அவரைக் கூப்பிடல அவர்தான் கூப்பிடறார் அவருக்கு தேவைனா, அவர் வரணும்!"

"ஏண்டா! இப்படி பேசற?"

அகிலா கெஞ்ச,

"சரி! வர்றேன்!"

வசீகரன் உள்ளே வந்தான்.

"எதுக்கு கூப்பிட்டீங்க!"

"அவசரமா! உடனே சொல்லணுமா! நீ பெரிய அப்பாடக்கரா!"

"இதப்பாருங்க! எனக்கு நிறைய வேலை இருக்கு! சீக்கிரம் சொல்லுங்க!"

"எங்கிட்ட மோத வந்திருக்கியா!"

"எனக்கு அந்த மாதிரி ஐடியா எதுவும் இல்லை!"

"உக்காருடா! உன் கம்பெனியை மூடப் போறாங்களாம்! தகவல் தெரியுமா!"

"மூடும்போது பார்த்துக்கலாம்!"

"உனக்கு இந்த வேலை கிடைச்சதே யோகம்! இதை மூடிட்டா வெளில கிடைக்குமா!"

"தெரியலை!"

"ஏதாவது சிபாரிசு செய்யணுமா!"

"அகிலா உடனே ஓடி வந்தாள்."

"மாமா வேலை வாங்கித் தருவார்டா! அவர்கிட்ட என்ன வேணும்னு கேட்டுக்கோ!"

"இதை மூடறது உறுதியாகட்டும் அப்புறமா பேசிக்கலாம்!"

"திமிரைப் பாருடி! உன் தம்பிக்கு கொழுப்பு அடங்கலை!" சரக்கென எழுந்தான்!

"டேய்! உங்கப்பாவுக்கு பாரமா ஆயிடாதேடா! உனக்கு வேலை இல்லைன்னா, அவர்தான் சோறு போடணும்!"

"உங்களுக்கு நல்லவேலை இருக்கு! அவர்தானே உங்களுக்கு சோறு போடறார்!"

"என்னடா பேசற?"

"இதப்பாருங்க கூப்பிட்டு வச்சுக் குத்தறது நீங்கதான்! நான் தப்பா எதுவும் பேசலை!"

"என்னை நீ அவமானப்படுத்தறியா! அப்பறமா இந்த பக்கம் எட்டிப் பார்க்கமாட்டேன்."

"வேண்டாம்! நான் உங்ககிட்ட மன்னிப்பும் கேக்கலை! உங்களை இங்கே வரவும் சொல்லலை!"

அகிலா வெளியே ஓடினாள்.

"அம்மா! மறுபடியும் மோதல் ஆரம்பமாயிடுச்சு! வசி தாறுமாறா பேசறான்!"

"அவனை இவர்தாண்டி கூப்பிட்டார்! வம்புக்கு இழுத்தா அவன் சும்மா இருப்பானா, என் பிள்ளை யாரையும் தப்பா பேச மாட்டான். எத்தனை நாளைக்கு வசி பொறுத்துப்பான் அகிலா! அம்மா எகிற,"

"இரு கோமதி! நீ பேசாதே! இதை நான் பாத்துக்கறேன்!" அப்பா உள்ளே நுழைய,

"இந்த வீட்ல உங்களுக்கு எல்லா உரிமையும் உண்டு மாப்பிள்ளைனு உங்கப்பா சொல்லிருக்கார் இது அவர் வீடு!"

"சரி! அதுக்காக என்னை தப்பா பேசற உரிமை உங்களுக்கு இல்லை! இந்த வீடு மாதிரி கல், மண் இல்லை நான், எனக்கு உணர்ச்சிகள் உண்டு மனுஷன்!"

அப்பா பாய்ந்து வந்தார்.

Sign up now to get the most out of Books2Read

Discover something great at Books2Read.

Thanks for signing up for Books2Read notifications!