அரவிந்த் மருத்துவமனை, தூய்மையையும் சேவை மனப்பான்மையையும் தனக்குள் நிறைத்துக் கொண்ட புத்துணர்வுடன் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. வெண் புறாக்கள் போன்ற நர்சுகள் தங்கள் பணிகளில் கவனமாக ஈடுட்டிருக்க, வெள்ளை கோட் அணிந்த டாக்டர்கள் சுறுசுறுப்பாக நோயாளிகளை கவனித்துக் கொண்டிருந்தனர்.

"அட என்னம்மா, நீ சீக்கிரம் வா, சீட்டு எழுதற இடத்துல போய் பேரைக் குடுக்கணும்" அங்கே வந்த ஒரு பெரியவர், தயக்கமாய் நின்ற அவருடைய மகளைத் துரிதப்படுத்தினார்.

"அப்பா, இந்த ஆஸ்பத்திரியைப் பார்த்தா ரொம்ப பெரிசா இருக்கு. எக்கச்சக்கமா செலவு ஆகும் போலிருக்கு. நாம வேற ஏதாவது ஆஸ்பத்திரிக்குப் போய் காட்டிக்கலாம்ப்பா." கவலையாகப் பேசிய மகளின் தலையை ஆறுதலாக தடவினார் பெரியவர்.

"நீ நினைக்கிற மாதிரி இங்கே ரொம்ப செலவு ஆகாதும்மா. நாம விருப்பப்பட்டு ஒரு ரூபா குடுத்தாக்கூட வாங்கிக்குவாங்க. ஏழை, பணக்கார வித்யாசம் பார்க்காம மக்களுக்கு சேவை செய்யறதுக்காக இந்த மருத்துவ மனையை ஒரு ஆசிரமத்துக்காரங்க நடத்துறாங்க. நல்ல மனசு கொண்ட பெரிய பணக்காரங்க நிறைய நிதி குடுக்கறாங்கம்மா. ரொம்ப நாளா உனக்கு இருக்கிற வயித்து வலி குணமாகணும். வாம்மா" அவர் விபரம் கூறியதும் நிம்மதியாக அவருடன் சீட்டு எழுதும் இடத்திற்கு விரைந்தாள் அவரது மகள்.

"டாக்டர் அங்க்கிள், நான் எப்ப அங்க்கிள் வீட்டுக்குப் போகலாம்? நான் ஸ்கூலுக்குப் போகணும். படிக்கணும், என் சிநேகிதிகளை எல்லாம் பார்க்கணும். எனக்கு உடம்பு நல்லாயிடுச்சு டாக்டர் அங்கிள்" மூன்றாம் நம்பர் அறையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்த ஒரு சின்னஞ்சிறுமி, தன் மழலை மாறாத மொழியில் டாக்டரிடம் விழி மலர்த்திப் பேசினாள்.

"பாப்பா! நீ இன்னைக்குச் சாயங்காலம் வீட்டுக்குப் போயிடலாம். ஜாலிதானே?" சிறுமியின் குண்டுக் கன்னங்களில் செல்லமாகத் தட்டினார்.

"டாக்டர், என் குழந்தைக்கு உயிர்ப்பிச்சை குடுத்தது நீங்கதான் டாக்டர். உங்களைக் கோயில் கட்டிக் கும் பிடணும் டாக்டர்" நன்றி உணர்வில் கண்ணீர் மல்கப் பேசினாள் சிறுமியின் தாய்.

"எல்லாம் கடவுள் செயல்மா. அவருக்கு நன்றி சொல்லுங்க வீட்டுக்குப் போனாலும் இவளை ஒரு வாரம் பள்ளிக் கூடத்துக்கு அனுப்ப வேண்டாம். என்கிட்ட மறுபடி பரிசோதிச்சிட்டதுக்கப்புறமா அனுப்பலாம்."

"சரிங்க டாக்டர்."

அடுத்த அறைக்குள் சென்ற டாக்டர், அங்கே ஊசி போட்டுக் கொள்ள அடம் பிடித்துக் கொண்டிருந்த ஒரு பெரியவரைப் பார்த்தார். நர்ஸ் அவரைக் கெஞ்சிக் கொண்டிருந்தாள்.

"ஐயா... உங்க நல்லதுக்குத்தான் ஊசி போடறோம். உங்க உடம்பு சரியானாத்தானே வீட்டுக்குப் போக முடியும்?"

"எனக்கு சாப்பிடறதுக்கு ரொட்டியும், பாலும்தான் குடுக்கறீங்க. எனக்கு காரசாரமா மீன் குழம்பு வேணும். அதெல்லாம் குடுக்காட்டி ஊசி போட்டுக்க மாட்டேன்."

குழந்தை போல் பிடிவாதம் பிடித்துக் கொண்டிருந்த பெரியவரைப் பார்த்து சிரித்துக் கொண்டே அவரிடம் நெருங்கினார், டாக்டர்.

"பெரியவரே, உங்களுக்கு மீன் குழம்புதானே வேணும்? இன்னைக்கு உங்களுக்கு கண்டிப்பா மீன் குழம்புக்கு ஏற்பாடு பண்றேன். முதல்ல ஊசி போட்டுக்கங்க."

"ம்கூம். இந்த நர்சம்மா வலிக்க வலிக்க ஊசி போடறாங்க. நான் மாட்டேன்" மேலும் அடம் பிடித்தவரை சமாளிக்க, தானே ஊசியை அவருக்கு செலுத்தினார் டாக்டர்.

Sign up now to get the most out of Books2Read

Discover something great at Books2Read.

Thanks for signing up for Books2Read notifications!