கம்பீரமாகக் கோர்ட் படியிறங்கினான். கார் கதவைத் திறந்து நிற்கும் டிரைவரைப் பின்ஸீட்டில் தள்ளி -

ஓட்டுநர் ஸ்தானத்தில் அமர்ந்து சீட்டியடித்தவாறு கிளம்பினான்,

"ஏய், வீட்டை விட்டு ஊரை விட்டு எங்கேயும் போய்த் தொலையாதே. நான் வம்பிலே மாட்டிப்பேன்."

நன்றியுடன் அந்த ஆள் கை கூப்பித் தொழ –

காரை நகர்த்தினான்.

உற்சாகமிகுதியால் சீட்டியடித்தான். குஷியாக ஹாரனைக் காரணம் இல்லாமல் அலறவிட்டான்.

உற்சாகம் பிடித்துத் தள்ள வீட்டுக்குள்ளே போனவனை ஈர்த்தது இரண்டு.

1. மேஜை மேல் மல்லாந்த நிலையிலிருந்த டெலிபோன்.

2. சோபாவில் மல்லாந்திருந்த மனைவி கோமளா. "யாருக்குப் போன்?" என்று தொடப் போனவன் -

"தொடாதீங்க அதை," என்று கோமளா அதட்டியதும், எடுக்காமலேயே விலகினான். கேட்டான். "யாருது போன்?"

"யாருதுமில்லே! நான் தான் தொல்லை தாங்காம எடுத்து வச்சேன். உன் புருஷன் ஒரே நிமிஷத்திலே கேஸைத் துவம்சம் பண்ணிட்டார்-அஞ்சு நிமிஷத்திலே கேஸை உடைச்சு ஆளை வெளியே கொண்டு வந்துட்டார்'னு போன் மேலே போன்!"

வீங்கிய வயிற்றுடன் எழுந்து நின்றாள். "தெரியாமல்தான் கேட்கிறேன்... என் புருஷன் கேஸ் ஜெயிக்கிறது என்ன புதுசா?" போலியாகக் கண்களில் மயக்கம் காட்டினாள். 'ஓஹ்'

சிரிப்புடன் ரிஸீவரை அதன் இடத்தில் பொருத்த அதற்காகவே காத்திருந்தது போல ஒலிக்கத் தொடங்கியது அது.

மனைவியைப் பார்த்துக் கண் சிமிட்டியவாறு எடுத்தான். பேசினான். "நன்றி" சொல்லி வைத்தான்.

அவள் கொண்டு வந்த காப்பியை வாங்கிக் குட்டை மேஜைமீது வைத்து விட்டு, அவளைக் கவனமாக இழுத்து மடியிலிருத்திக் கொண்டான். சிரித்தான்.

"ச்சீய்! பகல்லேயேவா."

"இந்த ஒரு ரூமுக்கு மட்டும் பகல் இரவு என்று பேதமிருக்காது. கூடாது."

குனிந்து அவள் வயிற்றில் காதை வைத்துக் கேட்டான். நிமிர்ந்தான். "உன் வயிற்று இரட்டைக் குழந்தைகளும் பேசுது! கேட்டேனே."

"என்னவாம்."

"பேசாம கண்ணை மூடிச் சமர்த்தா தூங்கு! கொஞ்ச நேரத்திலே அப்பா வந்து எட்டிப் பார்ப்பார் என்கின்றன."

முதலில் சரியாகப் புரியாமல் பார்த்தாள். பிறகு புரிந்ததும், "ச்சேய்! த்தூ! வெட்கங் கெட்ட மாபாதகா!" என்றவள், அடிக்கவர, விலகிப் போய்ச் சிரித்தான். "நான் ரொம்பவும் ரசிச்ச நாட்டி ஜோக்", என்று அவன் சொல்லும் போது -

அவள் 'சகிக்கல்லே!' என்று சிணுங்கும் போது தான் -

குமரன்- குமாஸ்தா வந்தான். (அது தப்பு. வக்கீல் குமாஸ்தா என்றதும், அழுக்கு வேட்டி. கறுப்புக் கோட்டு என்றெல்லாம் நினைக்கக்கூடாது. நினைத்தால் உமக்கு விமோசனமே கிடையாது).

இந்தக் குமரன் ட்ரிம்மாக டிரெஸ் அணியும் பட்டதாரி. குமரன் பி.காம். பெயரின் பின்னாலேயே அமைதி இருப்பதாலோ என்னவோ- அவன் முகத்தில் எப்போதுமே ஒரு தினுசான அமைதி குடியிருக்கும். இவ்வளவு அமைதியாக இருப்பவன் சுலபமாக ஏமாறுவான் என்று நினைப்பவர்கள்தான் ஏமாறுவார்கள்.

அமைதியாகவே பணம் கறப்பான்.

"நாளைக்கு வாய்தாவோட வழக்கு முடியணும் பணம் வந்தால்தான் அவருக்குப் பேசுகிற 'மூட்' வரும். நான் என்னத்தைச் சொல்ல? நீங்க சிரமப்பட வேண்டாம் சார். உங்க ஏரியா பக்கம் வருகிற வேலையிருக்கு. பணத்தைத் தயாராக வச்சிருங்க. நானே வந்து வாங்கிக்கறேன்."

கொடாக்கண்டர்களுக்கு அவன் ஒரு விடாக்கண்டன். கற்றை நோட்டை எடுத்து வைத்தான்.

'குட்... வெரிகுட்... சுப்பையாவினுடையதா? வசூல் பண்ணிட்டியா? ஆஹா! என் இனிய வசூல் இயந்திரமே...' கேட்டான். "சாயங்கால புரோகிராமைச் சொல்லு."

"லயன்ஸ் கிளப் மீட்டிங் இருக்கு. ஜெனரல்பாடி."

"ஒரு பாடியும் வேண்டாம். எனக்குப் புரோக்கிராமிருக்கு. போன் பண்ணிச் சொல்லிடு."

மனைவி கோமளாவைத் தொட்டான். "சும்மாயிருங்க. பாருங்க, சிறுவன் சிரிக்கிறான்..."

"பார்க்காதே சிறுவனே! போன் மணியடிக்கிறது பார். எடுத்துப் பேசு."

எடுத்தான்.

"இன்ஸ்பெக்டர் ரமணி பேசறார். உங்களைச் சந்திக்க அரெஸ்ட் வாரண்ட்டோட வருகிறாராம்."

"வாரண்ட்? அரெஸ்ட் வாரண்ட்? ஏன்? எந்தக் குற்றத்துக்காக?"

"கொலைக் குற்றத்துக்காக."

Sign up now to get the most out of Books2Read

Discover something great at Books2Read.

Thanks for signing up for Books2Read notifications!