உண்மையாகவே அது ஒரு வானரப் படைதான்!

ஆனால், அத்தனையும் வால் இல்லாத குரங்குகள்.

குமரிப் பெண்களின் கூந்தலைக் 'குதிரை வால்' என்று வர்ணிப்பார்கள். குட்டையாக இருந்தால், 'எலி வால்' என்பார்கள்.

அந்த வானரங்களுக்கோ எந்த வாலும் இல்லை! கூந்தலை வெட்டி விட்டு இருந்தார்கள். பின்னேயிருந்து பார்த்தால், "பெண்ணா? பையனா?" என்று சொல்லவே முடியாது. தளபதியாக அரும்பு, கூந்தலை வெட்டிவிட்டு, பட்டு விரித்தாற் போல், வெறுமனே தொங்கவிட்டு இருந்தாள்.

அவர்கள் எல்லோரும் கல்லூரி மாணவிகள். ஒரே வகுப்பில் படிப்பவர்கள். ஒரே கூட்டமாகப் பழகும் தோழிகள்.

புதுமைப் பெண்கள், ஆளுக்கு ஓர் உடை ஆளுக்கு ஒரு நடை ஆளுக்கு ஓர் இடை ஆளுக்கு ஓர் எடை குந்தாணியும் இருந்தாள்! குண்டூசியும் இருந்தாள்!

அரும்புதான் அவர்களுக்குத் தலைவி. அவள் செல்வச் சீமானான கண்ணுசாமியின் ஒரே மகள். "அவளுக்குப் பணம் தண்ணீர் பட்ட பாடு!" என்று ஒருமுறை அவளுடைய தோழியான லதா சொன்னாள்.

"அவ்வளவு ஏழையா?" என்று இன்னொரு தோழியான செல்வி பரிதாபப்பட்டாள். ஏனென்றால், அவள் வீட்டுக் குழாயில் தண்ணீரே வருவது இல்லை. "பூண்டித் தண்ணீர் அல்ல; பாண்டித் தண்ணீர்!" என்று லதா திருத்தினாள்.

எப்படியோ அரும்பு "பசை' யுள்ளவள். மூன்று காருக்கு 'பெட்ரோல்' போடுகிறாள் என்றால் பார்த்துக் கொள்ளுங்களேன்! 'பசை'யில் எதுவும் வந்து ஒட்டிக் கொள்வது போல, தோழிகள் கூட்டம் அவளை ஒட்டிக் கொண்டது.

தோழிகள் இல்லாவிட்டால் அரும்புக்கு 'போர்' அடித்து விடும். ஓட்டல் - சினிமா - கடற்கரை - கடை வீதி என்று அவளுக்கு அவர்களுடன் சுற்றிக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். அவள் எப்பொழுதும் கலகலப்பாக இருக்க விரும்பினாள்.

தேர்வுகள் முடிந்து விட்டன. அதன் பின்னும் தோழிகளை விட அரும்புக்கு மனம் இல்லை. அத்தனை பேர்களையும் அழைத்தாள். "மகாபலிபுரம் போகலாமா?" என்றாள். எல்லாக் குரல்களும் "ஓ" என்று ஒரே குரலாக ஒலித்தன. அரும்புவே மூன்று கார்களுக்கு ஏற்பாடு செய்தாள். புறப்பட்டு விட்டார்கள்.

கார்களுக்கு மேல் மூடியில்லை. இருந்திருந்தால் இந்நேரம் பிய்த்துக் கொண்டு போயிருக்கும்; அவ்வளவு ஆர்ப்பாட்டம்!

திறந்த கார், பரந்த சாலை, அதைப்பாற்றி அந்தக் கன்னிகள் கவலைப்பட்டதாகத் தெரியவில்லை. ஒரே ஆட்டம். ஒரே பாட்டம்.

ஒருத்தி 'தம்மரே தம்' என்று 'தம்' பிடித்தாள்.

இன்னொருத்தி 'ஆகாயப் பந்தலிலே பொன்னூஞ்சல் ஆடுதம்மா' என்று வானத்தில் பறந்தாள்.

அடுத்தவள், 'பாப்' இசை ஒன்றை முழக்கினாள்.

மற்றொருத்தி மலையாள மங்கை போலும். 'கை கொட்டுக்களி'யைக் கர்ச்சித்தாள்!

ஒரே களிப்பு! உற்சாக இனிப்பு!

சாலையில் சென்றவர்கள் பார்த்துச் சிரித்தார்கள். சிலர் கைதட்டினார்கள். கன்னிகள் தயங்கவில்லை. அவர்களும் பதிலுக்குக் கைதட்டி, ஆரவாரம் செய்தார்கள்.

பையன்களாக வந்த கார் ஒன்று, 'பாம்... பாம்..' என்று இவர்களை விரட்டிக் கொண்டு வந்தது.

அரும்பா விடுவாள்? சிட்டாகப் பறந்தாள்!

பையன்களும் சீறிப் பார்த்தார்கள்!

சிறிது நேரப் போட்டிக்குப் பின், பையன்களின் கார் முந்திவிட்டது.

"என்னடி கோட்டை விட்டு விட்டாய்?" என்று லதா கேலி செய்தாள்.

"சாது மிரண்டால், காடு தாங்காது!" என்றாள் அரும்பு.

"மிரளுடி! சீக்கிரம் மிரளுடி!" என்றாள் லதா.

"நான் என்னைச் சொல்லவில்லை. அந்தப் பையன்களைச் சொன்னேன்," என்று அரும்பு சிரித்தாள்.

ஒரு வழியாக மகாபலிபுரம் கடற்கரையில் வந்து உருப்படியாகக் கார்கள் நின்றன.

Sign up now to get the most out of Books2Read

Discover something great at Books2Read.

Thanks for signing up for Books2Read notifications!